acımasız gerçekler

• “hep bir yerlere, bir şeylere yetişme telâşındasınız değil mi?
  hiç vaktiniz yok!
  ‘fast live’, ‘fast food’, ‘fast music’, ‘fast love’...
  dikte ettirilen ‘yükselen değerler’, ‘in’ler, ‘out’lar...
  
  buna benzer bir odada, şanslıysanız, gökyüzünü görebilen bir pencere altında bitecek, hepsi.
  
  hey, dostluğu klavyelerinde, yaşamı monitörlerinde arayanlar! size sesleniyorum:
  hangi tuş daha etkilidir, sıcacık bir gülüşten?
  ya da hangi program verebilir, bir ağaç gölgesinde uyumanın keyfini?
  copy-paste yapabilir misiniz, dalgaların sâhile vuruşunu?
  içinizi ısıtan güneşi gönderebilir misiniz, mail arkadaşınıza?
  sevgiyi tuşlarla mı yaşarsınız?
  öpüşmek için hangi tuşa basmak gerekir?
  ya da geri dönüşüm kutusunda saklanabilir mi, kaybolan zaman?
  
  doğayı bilgisayarlarına döşeyenler:
  neden görmezsiniz, bir akasyanın tomurcuklandığını?
  ve ıslak toprak kokusu var mıdır, kitaplarınızın arasında?
  
  koklamak, duymak, dokunmak yok mu, yaşam skalanızda?
  bilgi toplumu oldunuz da duygu toplumu niye olmuyorsunuz?
  
  hayat ıskalamayı affetmez.
  keşkelerle, tühlerle baş başa kalmadan önce...” *
  — müşfik kenter